หอมแดง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Allium ascalonicum) เป็นพืชล้มลุกในตระกูลกระเทียม (Amaryllidaceae) ซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเอเชียกลางและเอเชียใต้ หอมแดงเป็นพืชที่ใช้เป็นเครื่องเทศในอาหารหลายประเภท เนื่องจากมีกลิ่นหอมเฉพาะตัวและรสชาติเผ็ดร้อนเล็กน้อย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของหอมแดง
ต้น : หอมแดงมีลำต้นสั้นและลำต้นเทียมซึ่งเกิดจากกาบใบที่ซ้อนกัน
ใบ : ใบหอมแดงเป็นใบเดี่ยว ลักษณะเป็นเส้นยาวและกลม มีสีเขียวเข้มและมีน้ำยาง
หัว : หัวหอมแดงเป็นส่วนที่อยู่ใต้ดิน มีลักษณะกลมและเล็กกว่าหัวหอมใหญ่ หัวหอมแดงมีสีแดงหรือม่วงแดง ภายในแบ่งเป็นกลีบเล็ก ๆ หลายกลีบ
ดอก : ดอกหอมแดงออกเป็นช่อ มีสีขาวหรือชมพูอมม่วง ขนาดเล็ก ดอกมักจะออกในช่วงที่สภาพแวดล้อมแห้งแล้ง
การใช้ประโยชน์จากหอมแดง
- การประกอบอาหาร:
- หัวหอมแดงใช้เป็นเครื่องปรุงในอาหารหลายชนิด เช่น น้ำพริก ส้มตำ ยำ และแกงต่าง ๆ เนื่องจากมีกลิ่นหอมและรสชาติเผ็ดร้อน
- หอมแดงทอดกรอบใช้เป็นเครื่องเคียงเพิ่มรสชาติในอาหาร เช่น ข้าวมันไก่ ข้าวหมกไก่ และข้าวซอย
- ยาสมุนไพร:
- หอมแดงมีสรรพคุณในการบรรเทาอาการหวัด คัดจมูก และไอ โดยการสูดดมกลิ่นหรือทานหัวหอมสด
- มีสารต้านอนุมูลอิสระและสารต้านการอักเสบ ช่วยในการลดอาการอักเสบและป้องกันการติดเชื้อ
- หอมแดงมีสรรพคุณในการลดความดันโลหิตและลดระดับน้ำตาลในเลือด
- การดูแลสุขภาพ:
- น้ำมันหอมระเหยจากหอมแดงมีสรรพคุณในการบำรุงผิว ช่วยลดอาการผื่นคันและสิว
- หอมแดงช่วยกระตุ้นระบบย่อยอาหารและช่วยขับลม
การปลูกหอมแดง
- หอมแดงเป็นพืชที่ปลูกง่าย ชอบดินร่วนซุยและมีการระบายน้ำดี ควรปลูกในที่มีแสงแดดจัด
- การปลูกหอมแดงสามารถทำได้โดยการใช้หัวพันธุ์ ปลูกในแปลงหรือในกระถาง
- หอมแดงสามารถเก็บเกี่ยวได้เมื่อใบแห้งและลำต้นเทียมล้มลง หัวหอมแดงที่เก็บเกี่ยวได้สามารถเก็บรักษาได้นานในที่แห้งและเย็น